Ciasto na pizzę

Czy wiecie, że są na świecie ludzie, którzy nie lubią pizzy? Ja z pewnością nie należę do ich grona. Choć w kwestii pizzy jestem dość wybredna - ciasto nie może być grube, ser nie powinien się z niej lać, a ilość składników ma być nie przesadna - najlepiej 3-4 lekkie dodatki.
Zanim jednak podzielę się moim sprawdzonym przepisem na ciasto do pizzy, pozwolę sobie przypomnieć kilka faktów historycznych, dotyczących tej popularnej dziś na cały świecie włoskiej potrawy.
Jak wiemy, pizza wywodzi się Włoch. Już w 997 roku słowo 'piza' zostało pierwszy raz zapisane w dokumentach. Placki z ciasta makaronowego z dodatkiem sera, ziół i ryby znane już były w XVII wieku, a pierwsze pizzerie powstały w XVIII wieku w Neapolu. Słynna pizza napoletana w dzisiejszych czasach jest wytwarzana z lokalnych produktów - mąki typu 00, drożdży, oliwy, wyrabia się ją ręcznie, a jako dodatków używa się pomidorów San Marzano i mozzarelli di bufala z Capmanii. W odróżnieniu od cienkiej pizzy rzymskiej ta pizza ma grubsze ciasto - nawet do 2cm - i podniesione zarumienione brzegi. Jedną z jej odmian jest pizza margherita - została tak nazwana na cześć królowej Włoch Margherity Marii Teresy Giovanny di Savoi, dla której to pewien kucharz przygotował 3 różne rodzaje pizzy i właśnie ta z mozzarellą najbardziej posmakowała królowej.
Jak już wspomniałam, moja ulubiona pizza jest cienka, z chrupiącymi brzegami, z kilkoma składnikami (typu anchois, szynka parmeńska, salami, tuńczyk, cebula, oliwki, mozzarella, rukola - nie wszystkie na jednej, oczywiście), skropiona oliwą. I jem ją rękami, co w lokalach gastronomicznych budzi jeszcze czasem zdziwienie:)
A Wy jaką pizzę lubicie? na grubym czy na cienkim cieście? z jakimi dodatkami?

Jeśli szukacie dobrego przepisu na ciasto do pizzy - dobrze trafiliście:) To ciasto jest niezawodne - miękkie, elastyczne, daje rozciągać rękami, a po upieczeniu jest chrupiące z wierzchu i puszyste w środku. W dodatku szybko wyrasta. Każdy sobie z nim poradzi:)
Dla bardziej cierpliwych polecam ciasto dojrzewające (jak w przepisie na pizzę z żurawiną), które potrzebuje minimum doby, ale też pizza na nim smakuje inaczej.

Do przygotowania ciasta na pizzę lepiej użyć mąki typu 00. Jest to mąka o wysokiej zawartości białka, bardzo drobno mielona. Oczywiście do klasycznego ciasta można użyć innej mąki pszennej, np. tortowej typ 450, 500 lub nawet typ 650. Intuicja mi podpowiada, że w pizzeriach kucharze raczej nie bawią się w robienie zaczynu z drożdży, tylko wsypują wszystko razem do miski. Ja jednak wolę ciasto na zaczynie, wydaje mi się, że wtedy lepiej rośnie.
No to do dzieła!:)

Składniki (na 2 duże pizze):
400g mąki typ 00 (lub innej mąki pszennej)
250ml wody mineralnej
20g drożdży świeżych
1 łyżeczka soli
1 łyżeczka cukru
4 łyżki oliwy 

Wodę trochę podgrzać. Drożdże pokruszyć, wymieszać z cukrem, łyżeczką mąki i pół szklanki wody, odstawić w ciepłe miejsce, aż zaczyn ruszy i wypełni prawie całą szklankę.
Mąkę przesiać z solą do miski, wlać wodę, zaczyn i wyrobić miękkie gładkie ciasto. Wyrabianie zazwyczaj trwa ok 10 minut, a ciasto przestaje być klejące. Wlać oliwę, znów wyrabiać kilka minut, aż cała wchłonie się w ciasto. Z ciasta uformować kulę, posmarować oliwą (zapobiegnie to wysychaniu ciasta z wierzchu), przykryć i odstawić w ciepłe miejsce do wyrastania na ok 1-1,5h (powinno co najmniej podwoić objętość).
Po tym czasie ciasto podzielić 2-3 kawałki (w zależności od ilości pieczonych pizz), każdy rozciągnąć na wielkość blaszki, zostawiając grubość ciasta wg własnego gustu. Podczas formowania placka lepiej nie używać wałka, pozwoli to zachować puszystość ciasta. Na ciasto wyłożyć składniki: sos, ser oraz inne dodatki, wstawić do nagrzanego do 250-280stC piekarnika, piec ok 7-10 minut (w zależności od grubości ciasta).
Pizzę można również upiec na kamieniu, który należy rozgrzewać w piekarniku przez ok godzinę.
Smacznego!